Ιορδανια

Δεν μπορεί να υπάρξει ταξίδι στην Ιορδανία, χωρίς την εξερεύνηση του αρχαιολογικού χώρου της Πέτρας, που υπήρξε πρωτεύουσα του νομαδικού λαού των Ναβαταίων. Η ροδοκόκκινη πόλη που λαξεύτηκε στους βράχους πριν περίπου 2000 χρόνια, ψηφίστηκε πρόσφατα ως ένα από τα σύγχρονα επτά θαύματα του κόσμου και έχει κηρυχθεί από την UNESCO μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Περπατώντας στο στενό φαράγγι (Σικ) συναντάμε το εντυπωσιακό Θησαυροφυλάκιο (Χαζνέ), το πιο πολυφωτογραφημένο μνημείο της Πέτρας. Βλέπουμε επίσης τον δρόμο των προσόψεων, τους βασιλικούς τάφους, την βυζαντινή εκκλησία και την ρωμαϊκή πλευρά της πόλης. Βόρεια της Πέτρας θαυμάζουμε έναν αρχαιολογικό χώρο, τη "Μικρή Πέτρα", γνωστή και ως Siq Al-Barid. Υπήρξε και αυτή μια πόλη των Ναβαταίων και ένας επίσης σημαντικός σταθμός των καραβανιών, με εντυπωσιακά κτίρια λαξεμένα στους ψηλούς τοίχους του φαραγγιού. Εδώ, κατά τη διάρκεια της περιήγησής σας θα δείτε τάφους, αποθήκες, δεξαμενές και κανάλια νερού, καθώς και άλλα κτίρια, σε κάποια από τα οποία μάλιστα διακρίνονται υπολείμματα νωπογραφιών του 1ου αιώνα μ.Χ.  

Αν θέλετε να βρεθείτε στα μέρη που γυρίστηκε η διάσημη ταινία «Ο λόρενς της Αραβίας» μπορείτε να ακολουθήσετε ένα «σαφάρι» με ειδικά διαμορφωμένα οχήματα στην κοιλάδα Ουάντι Ραμ μια εντυπωσιακή περιοχή με πολύχρωμη άμμο και τα βουνά από γρανίτη.

Στην Ιορδανία, αξίζει φυσικά να επισκεφτεί κανείς τη Νεκρά Θάλασσα - μια μεγάλη λίμνη, που βρίσκεται 423 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το χαμηλότερο δηλαδή σημείο της γης. Καθώς η περιεκτικότητα σε αλάτι φθάνει το 34,2% (9,6 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση σε αλάτι από τον ωκεανό), καμία μορφή ζωής δεν μπορεί να επιζήσει μέσα στο νερό και κανένα αντικείμενο να βυθιστεί στα μυστηριακά της βάθη, εξ ου και το όνομα Νεκρά Θάλασσα. Εδώ μπορείτε να "κολυμπήσετε" και να γνωρίσετε τις ιαματικές ιδιότητες του αργίλου και της λάσπης, που δίνουν στο δέρμα όμορφη αίσθηση και ωφελούν το σώμα με πολλαπλούς τρόπους! 

Μια επίσκεψη στη Γέρασα μας φέρνει πίσω στι μεγαλείο των ελληγνιστικών χρόνων. Η Γέρασα ήταν σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη στη Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Βρισκόταν μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας. Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Χρυσορρόα. Ο πλούτος της πόλης έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται "Πομπηία της Μέσης Ανατολής". Σύμφωνα με τις διηγήσεις του Ιστορικού Πολύβιου: δύο κύριες λεωφόροι τη χώριζαν σε σχήμα σταυρού, σε τετράγωνα και τερμάτιζαν σε πύλες. Η Αγορά βρισκόταν στη μια πλευρά του κυρίου δρόμου, αλλά ποτέ πάνω σε αυτόν. Στις πλευρές της είχε στοές και άλλα δημόσια κτήρια. Η τέταρτη πλευρά της ήταν ανοικτή στον κύριο δρόμο. Οι δρόμοι είχαν ωραία πλακόστρωση κι αυστηρά πρόστιμα επιβάλλονταν για τη ρύπανσή τους. Η κεντρική λεωφόρος, που μπορείτε να δείτε, φέρει διπλή επιβλητική κορινθιακή κιονοστοιχία και ωραίο πλακόστρωτο που ακόμη σώζεται σε καλή κατάσταση.

Θεωρείται ως το εθνικό πιάτο της Ιορδανίας και έχει τις ρίζες του στην κουζίνα των Βεδουίνων. Πρόκειται για αρωματισμένο ρύζι που το σερβίρουν σε μια μεγάλη πιατέλα μαζί με μοσχαρίσιο κρέας και ξηρούς καρπούς και τρώγεται με μικρές πίτες. Θα το βρείτε σε πολλές παραλλαγές και στα γειτονικά κράτη, με αρνί ή ακόμα και με κοτόπουλο.

Μπορεί να έχουν κατακτήσει όλο τον κόσμο, αλλά τα φαλάφελ, είναι το κλασικό street food στην Ιορδανία που θα το βρείτε και στα εστιατόρια. Πρόκειται για τις γνωστές τραγανές κροκέτες από ρεβύθι που καταναλώνονται κάθε ώρα της ημέρας, από το πρωί μέχρι το βράδυ σαν σνακ ή και σαν σάντουιτς μέσα σε ζεστή πίτα μα φρέσκα λαχανικά και σος από ταχίνι.

Το αγαπημένο γλυκό στην Ιορδανία που φυσικά το συναντάς σε όλες τις χώρες της Ανατολής. Τραγανή ζύμη από κανταΐφι που τυλίγει ένα μαστιχωτό τυρί και ψήνεται για να εμπλουτιστεί στη συνέχεια με σιρόπι. Το σερβίρουν με κελυφωτά φιστίκια.

Ένα παραδοσιακό πιάτο πραγματικό σόου. Πρόκειται για ρύζι, κοτόπουλο, πατάτες και λαχανικά που βράζουν αργά και στο τέλος το περιεχόμενο της κατσαρόλας αναποδογυρίζεται με μαεστρία σε μια πιατέλα, προσφέροντας μια οπτική και συγχρόνως γευστική πανδαισία. Από τη διαδικασία σεβιρίσματος πήρε και την ονομασία του, αφού Μακλούμπα σημαίνει «ανάποδα».

Οι καλύτερες εποχές για να την επισκεφτείτε είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο, οπότε οι θερμοκρασίες κάνουν πιο άνετη την περιήγηση στους αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς την έντονη ζέστη του καλοκαιριού. Η άνοιξη είναι επίσης μια εξαιρετική εποχή για υπαίθριες δραστηριότητες όπως η πεζοπορία, καθώς τα μονοπάτια έχουν λιγότερο κόσμο και η ομορφιά της φύσης βρίσκεται στο απόγειό της.