ΤΙΦΛΙΔΑ. ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ.
Η Τιφλίδα, η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Γεωργίας, έχει να προσφέρει πολλά σε κάθε επισκέπτη της. Κατά μήκος του ποταμού Μκτβάρι και στην Παλιά Πόλη, σας περιμένουν κτίρια όμορφης αρχιτεκτονικής, θέατρα και μουσεία και πάνω απ’ όλα η αγάπη των ντόπιων και η πλούσια γεωργιανή κουζίνα. Η πλακόστρωτη παλιά πόλη της μαρτυρά μια μακρά, περίπλοκη ιστορία, με περιόδους που η πόλη βρισκόταν κάτω από περσική και ρωσική κυριαρχία. Ήταν πάντα ένα σημαντικό σταυροδρόμι για διάφορες πολιτισμικές επιρροές. Η ποικιλόμορφη αρχιτεκτονική της περιλαμβάνει ανατολικές ορθόδοξες εκκλησίες, περίτεχνα αρτ νουβό κτίρια και σοβιετικές μοντερνιστικές κατασκευές. Η πόλη γνώρισε έντονα και το ελληνικό στοιχείο, αφού μια μεγάλη κοινότητα Ελλήνων πολιτικών προσφύγων έζησε εκεί. Σήμερα είναι μια ζωντανή πόλη με έντονη πολιτιστική ταυτότητα και δραστηριότητες που συνδέονται με την παραδοσιακή μουσική, τον χορό και την τέχνη της Γεωργίας, ενώ διαθέτει πολλά μουσεία, θέατρα και γκαλερί και εξαιρετική τοπική κουζίνα.
ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΙΦΛΙΔΑ.
Τη Γέφυρα της Ειρήνης, μια πεζογέφυρα σε σχήμα τόξου, κατασκευασμένη από χάλυβα και γυαλί που φωτίζεται με πολλά LED, πάνω από τον ποταμό Kura, και συνδέει το πάρκο Rike με την παλιά πόλη στο κέντρο της Τιφλίδας. Η Γέφυρα ενώνει τη σύγχρονη ζωή με το παρελθόν της πόλης και συμβολίζει την ειρηνική μετάβαση της Γεωργίας από τη μετασοβιετική εποχή σε ένα σύγχρονο έθνος γεμάτο ζωή και ειρήνη.
Τον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας της Τιφλίδας, κοινώς γνωστό ως Sameba. Είναι ο κύριος καθεδρικός ναός της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο τρίτος ψηλότερος ανατολικός ορθόδοξος καθεδρικός ναός στον κόσμο καθώς και ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κτίρια στον κόσμο σε συνολική έκταση.
Τη Μητέρα της Γεωργίας ή Μητέρα των Γεωργιανών, ένα μνημειακό γλυπτό από αλουμίνιο ύψους 25 μέτρων, λίγο έξω από την Τιφλίδα στην κορυφή του λόφου Sololaki. Αποτελεί το εθνικό σύμβολο της χώρας. Το άγαλμα, η Γεωργία ντυμένη με παραδοσιακή φορεσιά, συμβολίζει τον τρόπο με τον οποίο η χώρα φέρεται στους φίλους της (το άγαλμα κρατάει στο αριστερό χέρι μία κούπα κρασί, για καλωσόρισμα) αλλά και στους εχθρούς της (με ένα ξίφος στο δεξί χέρι).
Την παλιά πόλη της Τιφλίδας, το ομορφότερο κομμάτι της πόλης. Εδώ συναντιούνται η γοητεία της ευρασιατικής αρχιτεκτονικής με τις επιρροές Μογγόλων, Αράβων, Τούρκων και Ρώσων διαχρονικά. Δαιδαλώδη σοκάκια, παραδοσιακά ξύλινα μπαλκόνια και εσωτερικές αυλές, ερειπωμένα κτήρια και μισογκρεμισμένα σπίτια, ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες, μέχρι τζαμιά και συναγωγές συνθέτουν ένα συναρπαστικό πολυπολιτισμικό σκηνικό, γεμάτο με καφέ, εστιατόρια, παραδοσιακές ταβέρνες που προσφέρεται για διασκέδαση και όμορφες βόλτες.
ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΧΩΡΑ.
Από τις πιο σημαντικές πόλεις της Γεωργίας, πέρα από την Τιφλίδα, είναι η πόλη-μουσείο Μτσχέτα (Mtskheta), πρωτεύουσα της Ιβηρίας (δηλαδή της αρχαίας και μεσαιωνικής κεντρικής Γεωργίας), γνωστή για τις παλιές εκκλησίες της, οι οποίες αποτελούν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Εδώ μπορείτε να επισκεφθούμε το πανέμορφο μοναστήρι Τζβάρι (Jvari, "Τίμιος Σταυρός") του 6ου αιώνα και τον ναό Σβετστικοβέλι (Svetitskhoveli, "παλιά ρίζα"), ο οποίος κτίστηκε στην τοποθεσία της πρώτης εκκλησίας της Γεωργίας και στεγάζει τάφους αρχαίων γεωργιανών βασιλιάδων. Επόμενος σταθμός που αξίζει της προσοχής μας είναι το Γκόρι, η γενέτειρα του Σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουκασβίλι, γνωστότερου με το όνομα Στάλιν, όπου μπορείτε να επισκεφθείτε το μουσείο του Στάλιν με τα προσωπικά του αντικείμενα. Ένας ακόμη σταθμός είναι η περίφημη "λαξεμένη πόλη" Ουπλιστίκε στις όχθες του ποταμού Μτκβάρι. Εδώ, οι διάφορες κατασκευές χρονολογούνται από τις αρχές της εποχής του σιδήρου έως τα τέλη του μεσαίωνα - ένας μοναδικός συνδυασμός ειδωλολατρικής και χριστιανικής αρχιτεκτονικής
ΕΡΙΒΑΝ. Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΝΩΕ.
Το Γερεβάν γνωστό και ως Ερεβάν ή Γιερεβάν, είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Αρμενίας με περισσότερο από 1 εκατομμύριο κατοίκους. Είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Ραζντάν και αποτελεί το διοικητικό, πολιτιστικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Η ιστορία του Γερεβάν θεωρείται πως αρχίζει τον 8ο αιώνα π.Χ. με την ανέγερση του φρουρίου Ερεμπούνι, το 782 π.Χ. Τελικώς, το όνομα «Ερεμπούνι» εξελίχθηκε στην αρμενική γλώσσα κυρίως τον 5ο ή τον 4ο αιώνα π.Χ., ώστε να καταλήξει σε «Γερεβάν» πριν τον 7ο αιώνα μ.Χ. Κατά την αρμενική παράδοση, το όνομα «Γερεβάν» προέρχεται από τη φράση του Νώε: Γερεβάντς που στα Αρμένικα σημαίνει «εμφανίστηκε» και την εκφώνησε καθώς είδε την πόλη να εμφανίζεται, μετά την προσάραξη της κιβωτού πάνω στο όρος Αραράτ και την υποχώρηση των νερών του Κατακλυσμού. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το Γερεβάν έγινε η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Αρμενίας, στις 21 Σεπτεμβρίου 1991.
ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΡΙΒΑΝ.
Στο Ερεβάν μπορείτε να ξεκινήσετε μια όμορφη βόλται από το κέντρο της πόλης και την πλατεία της Δημοκρατίας θαυμάζοντας το μεγαλοπρεπές κτίριο της Όπερας, το πάρκο της Νίκης και το υπαίθριο μουσείο "Cascade" - μια γιγαντιαία σκάλα από ασβεστόλιθο, που ενώνει το κέντρο με το μνημείο των 50 χρόνων της Σοβιετικής Αρμενίας. Μην παραλείψετε να φωτογραφηθείτε στο άγαλμα της μητέρας Πατρίδος και του Δαβίδ Σασσούν, ή να δείτε τον ναό του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή, τα ερείπια του αρχαίου κάστρου Ερεμπούνι και το επιβλητικό μνημείο της αρμενικής γενοκτονίας (1915), όπου θα επισκεφθείτε το τοπικό μουσείο. Αν ο καιρός είναι καλός θα έχετε την ευκαιρία να φωτογραφήσετε το βιβλικό όρος Αραράτ με τις πάντα χιονισμένες κορυφές του. Μια σπουδαία εμπειρία είναι το Κρατικό Ινστιτούτο Χειρογράφων Ματενανταράν με τα 12.000 αρμένικα και 3.000 ξενόγλωσσα χειρόγραφα ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, αλλά και μια επίσκεψη στο Μουσείο Ιστορίας της Αρμενίας με 400.000 εκθέματα από την παλαιολιθική εποχή μέχρι σήμερα και στην Εθνική Πινακοθήκη πλούσια σε έργα Αρμένιων καλλιτεχνών.
ΔΙΑΣΗΜΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.
Η Αρμενία, από τις κοιτίδες του Χριστιανισμού, διαθέτει μερικά ιστορικά μοναστήρια που αξίζει να επισκεφτείτε για να νιώσετε την κατάνυξη που εκπέμπουν, αλλά και να συνδεθείτε με τις ιστορικές ρίζες της χριστιανικής πίστης.
Το μεσαιωνικό μοναστήρι Νοραβάνγκ, δεσπόζει στο ομώνυμο στενό φαράγγι πάνω σε έναν εντυπωσιακό για τα χρώματά του βράχο. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του μοναστηριού εναρμονίζεται με την φυσική ομορφιά της γύρω περιοχής. Οι 222 κάθετα τοποθετημένοι λίθοι γνωστοί ως "οι πέτρες που μιλούν" έχουν συνολικό μήκος άνω των 250 μέτρων και 84 εξ αυτών φέρουν οπές, διαμέτρου 4-5 εκατοστών, που δείχνουν ουράνια σώματα όπως τον ήλιο, τη Σελήνη και τα άστρα.
Το επόμενο σημαντικό μοναστήρι το Χορ Βιράπ, βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Αραράτ και μέχρι σήμερα είναι ιερός τόπος προσκυνήματος. Στο Χορ Βιράπ ("Βαθύς Λάκκος") φυλακίστηκε ο Άγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής, ο ιδρυτής και πρώτος επίσκοπος της Αρμενικής εκκλησίας, το όνομα και το έργο του οποίου έχει συνδεθεί με τον εκχριστιανισμό του Αρμενικού λαού.
Άλλα σημαντικά θρησκευτικά ορόσημα είναι εκκλησία Βαχραμάσεν του 11ου αιώνα που βρίσκεται στη νότια πλαγιά του όρους Αραγκάτς σε υψόμετρο 2300 μ., η κόκκινη εκκλησία Καρμαραβόρ, η Μονή Γκεγκχάρντ, και το Ετσμιατζίν, το θρησκευτικό κέντρο της χώρας και έδρα του Αρμενικού Πατριαρχείου που θεωρείται ο παλαιότερος Καθεδρικός ναός στον κόσμο. Στο τοπικό μπορούμε να δούμε μεταξύ άλλων ένα μικρό μέρος της Κιβωτού του Νώε από το όρος Αραράτ, την ιερή λόγχη, το χέρι του Αγίου Στεφάνου και το πολύτιμο σκεύος με το ιερό μύρο που άλειψε η Παναγία τον Χριστό.
ΟΙΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ 8.000 ΧΡΟΝΩΝ.
Η Γεωργία και γενικά η περιοχή του Καυκάσου θεωρείται ιστορικά η «μητέρα» του κρασιού. Ένα ζωόμορφο αγγείο που ήρθε στο φως στη Γεωργία, φέροντας ίχνη από γύρη αμπέλου στο εσωτερικό του, δηλώνει την καλλιέργεια αμπέλου στην περιοχή εδώ και 8.000 χρόνια. Σήμερα η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού είναι διαδεδομένη στη χώρα με την οινοπαραγωγό ζώνη στην περιοχή Καχέτι, 1,5 ώρα από την Τιφλίδα -που θεωρείται ιστορικά το λίκνο του κρασιού- να συγκεντρώνει το 85% της παραγωγής της χώρας με εκατοντάδες οινοποιεία. Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο διάσημα από αυτά, που αξίζει να επισκεφτεί κάποιος είναι το οινοποιείο Χαρέμπα, ένα τεράστιο συγκρότημα που περιλαμβάνει το περίφημο σπήλαιο κρασιού Kvareli, ένα δίκτυο από «τούνελ-κελάρια» λαξευμένα στην πλαγιά του βουνού. Το τούνελ είχε κατασκευαστεί ως καταφύγιο την εποχή του ψυχρού πολέμου. Οι ποικιλίες αμπελιού που καλλιεργούνται στη χώρα ξεπερνούν τις 50, κάνοντας τον οινικό τουρισμό στη Γεωργία μια από τις πιο προσοδοφόρες δραστηριότητες.
ΤΙ ΘΑ ΦΑΜΕ. ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
Η Γεωργιανή κουζίνα διαθέτει έντονες γεύσεις και είναι επηρεασμένη από τη διάθεση των κατοίκων να απολαμβάνουν το φαγητό σε συνδυασμό με την οινική τους παράδοση. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το Κινκάλι, το πιο διάσημο πιάτο της Γεωργίας που παραπέμπει στα ρωσικά pelmeni, τα ραβιόλια και τις κινέζικες σούπες, αλλά και σε αντίστοιχα πιάτα των γειτονικών χωρών. Πρόκειται για κομμάτια ζύμης με νερό και αλεύρι με γέμιση κρέας ή πατάτα, αλλά και τυρί, χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας. Πολύ συχνά θα συναντήσετε στο μενού των εστιατορίων ένα ακόμα διδεδομένο πιάτο: λεπτές φέτες μελιτζάνας σε ρολό, αλειμμένες με πάστα καρυδιών και διάφορα αρωματικά, που ψήνονται στη σχάρα. Όμως το σήμα κατατεθέν της γεωργιανής κουζίνας, διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο, είναι το χατσαπούρι το ψωμί των γεωργιανών που θεωρείται ιερό φαγητό. Στην ουσία πρόκειται για τυρόψωμο σε διάφορες παραλλαγές, το οποίο ψήνεται κολλημένο στα τοιχώματα ειδικών πέτρινων φούρνων.
Εκεί όμως που ο Έλληνας επισκέπτης θα αναγνωρίσει γεύσεις και συγγένειες από την ανατολίτικη παράδοσή μας, είναι η κουζίνα της Αρμενίας. Μια από τις καλύτερες και πιο επιδραστικές κουζίνες στον κόσμο που οι Αρμένιοι έφεραν μαζί τους στις μετακινήσεις τους.
Ντολμάδες, σαρμάδες, μπουρέκια με κρέας, σουτζούκια, το περίφημο αρμένικο μπάρμπεκιου Χόροβατς, η Χαρίσα και το διάσημο ψωμί Lavash είναι μερικά από τα πιάτα που συνθέτουν την αρμένικη γευστική πανδαισία.
