Δωμάτια/Άτομα
Η Νέα Υόρκη είναι η πόλη που όλοι θέλουν να πάνε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. «Πρωτεύουσα του κόσμου», εκεί που γεννιούνται όλες οι εξελίξεις πριν κατακτήσουν τον πλανήτη. Ένα σπουδαίο κέντρο ενημέρωσης, πολιτισμού, φαγητού, τέχνης, έρευνας. Μουσεία παγκόσμιας κλάσης, διάσημες γκαλερί τέχνης, η αφρόκρεμα του θεάτρου και του σινεμά, κέντρο της οικονομίας, του εμπορίου και των διεθνών χρηματαγορών όχι μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη. Αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο σημαντικές και ισχυρές πόλεις του κόσμου. Πόλη-σύμβολο" του αμερικανικού ονείρου, μπορεί με σιγουριά να ισχυριστεί κανείς ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στον κόσμο που να συγκρίνεται μαζί της. Οριακά αντιθετική και αντιφατική, η Νέα Υόρκη της υπερβολής, της καινοτομίας και των πειρασμών είναι μια πόλη-χωνευτήρι φυλών που δεν κοιμάται ποτέ και αποτελεί - σύμφωνα με τους κατοίκους της - στάση και τρόπο ζωής. Στη Manessis Travel με εμπειρία πάνω από 35χρόνια στη Βόρεια Αμερική, σχεδιάζουμε Ατομικά Ταξίδια (2-10 άτομα) προσαρμοσμένα στις δικές σας ανάγκες.
Η άνοιξη στη Νέα Υόρκη βρίσκει την Παρκ Αβενιου ανθισμένη, ενώ την ημέρα του Αγίου Πατρικίου, όταν γίνεται η πρώτη από τις μεγάλες παρελάσεις του χρόνου, η Πέμπτη λεωφόρος ντύνεται στα πράσινα της Ιρλανδίας. Το καλοκαίρι στην πόλη είναι υγρό και ζεστό, παρόλα αυτά, αξίζει να περιπλανηθείτε στα πάρκα και τις πλατείες όπου διοργανώνονται μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις. Η πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου είναι η ημέρα της Εργασίας. Όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, αρχίζει ο εορταστικός ηλεκτροφωτισμός των δρόμων και οι βιτρίνες στολίζονται.
Άνοιξη
Κάθε εποχή στη Νέα Υόρκη έχει τη δική της γοητεία. Την άνοιξη τα πάρκα είναι ανθισμένα, ενώ στα μαγαζιά εμφανίζονται τα ανοιξιάτικα μοντέλα. Η παρέλαση της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου προσελκύει τεράστιο πλήθος, ενώ χιλιάδες Νεοϋορκέζοι φορούν τα πιο εξεζητημένα τους ρούχα για την παρέλαση του Πάσχα
Καλοκαίρι
Με κάθε ευκαιρία οι Νεοϋορκέζοι δραπετεύουν από την πόλη και πηγαίνουν για μπάνιο, πικνίκ και βαρκάδα. Τα πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ουρανό στις 4 Ιουλίου αλλά και όταν διεξάγονται οι αγώνες των Γιάνκις και των Μετς. Επίσης γίνονται πανηγύρια, συναυλίες και παραστάσεις σαιξπηρικών έργων και όπερας στο Σέντραλ Παρκ.
Φθινόπωρο
Η ημέρα της Εργασίας (Λέιμπορ Ντέι) σηματοδοτεί το τέλος του καλοκαιριού. Αρχίζει η ποδοσφαιρική σεζόν και οι προτάσεις του Μπρόντγουεϊ, ενώ οι γιορταστικές εκδηλώσεις στη Μικρή Ιταλία κλείνουν με το πανηγύρι του Σαν Τζενάρο. Την ημέρα των Ευχαριστιών η Παρέλαση του Μέισις συμβολίζει την έναρξη της περιόδου των γιορτών.
Χειμώνας
Τα Χριστούγεννα η Νέα Υόρκη είναι μαγευτική. Ακόμα και τα πέτρινα λιοντάρια στη Δημόσια Βιβλιοθήκη στεφανώνονται και οι βιτρίνες μετατρέπονται σε έργα τέχνης. Οι εκδηλώσεις εκτείνονται από την Τάιμς Σκουέρ μέχρι την Τσάιναταουν ενώ στο Σέντραλ Παρκ διεξάγονται χειμερινά αθλήματα.
ΛΟΟΥΕΡ ΜΑΝΧΑΤΑΝ
Το παλιό και το καινούριο συνυπάρχουν στο χαμηλότερο άκρο του Μανχάταν, πού εκκλησίες από την εποχή της αποικιοκρατίας και μνημεία της πρώιμης Αμερικής ορθώνονται στη σκιά των ουρανοξυστών. Εδώ γεννήθηκε η Νέα Υόρκη και λειτούργησε το πρώτο Καπιτώλιο του έθνους. Το εμπόριο ανθεί από το 1626, όταν ο Ολλανδός Πέτερ Μίνιιτ αγόρασε το νησί του Μαν-α-χατ-τα από τους Ινδιάνους Αλγκόνκιν δίνοντας τους χάντρες και άλλα αγαθά αξίας 24 δολαρίων. Τα ποσά αυξήθηκαν, η οικονομία όμως είναι ακόμα ο πυρήνας αυτού του τμήματος της πόλης : είναι η έδρα της Γουόλ Στριτ, της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεματικού, του Διεθνούς Κέντρου Εμπορίου και του Χρηματιστηρίου.
ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Το πολυσύχναστο Διοικητικό Κέντρο του Μανχάταν είναι το κέντρο των δικαστηρίων της πόλης, της πολιτείας και της ομοσπονδίας, καθώς και της αστυνομίας της πόλης. Τη δεκαετία του 1880 ήταν επίσης η καρδιά των εκδόσεων εφημερίδων. Η περιοχή εξακολουθεί να είναι καλαίσθητη, με επιβλητική αρχιτεκτονική και κτήρια από κάθε περίοδο της ιστορίας της πόλης, από το Κτίριο Γούλ-γουορθ του 20ού αιώνα έως το Σίτι Χολ του 19ου και το Παρεκκλήσιο του Αγίου Παύλου του 18ου αιώνα ( το παλιότερο κτήριο της Νέας Υόρκης που χρησιμοποιούνταν διαρκώς ). Το λιμάνι που το 19 αιώνα ονομαζόταν «ο δρόμος με τα ιστία», επειδή πολλά πλοία ήταν αραγμένα εδώ , πέρασε μια κρίση όταν οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις έγιναν ασύμφορες. Η περιοχή ανασυγκροτήθηκε πρόσφατα και φιλοξενεί ένα μουσείο και πολλά καταστήματα και εστιατόρια. Στα βόρεια βρίσκεται η Γέφυρα του Μπρούκλιν, που κάποτε ήταν η μεγαλύτερη εναέρια γέφυρα του κόσμου.
ΛΟΟΥΕΡ ΙΣΤ ΣΑΪΝΤ
Πουθενά δεν φαίνεται πιο καθαρά το τοπικό χρώμα της Νέας Υόρκης από ότι στο Κάτω Μανχάταν , όπου εγκαταστάθηκαν αρχικά πολλοί μετανάστες Ιταλοί, Κινέζοι και Εβραίοι ίδρυσαν εδώ τις δικές τους ξεχωριστές γειτονιές, διατηρώντας τη γλώσσα, τα έθιμα, τα φαγητά και τη θρησκεία τους μέσα σε μια ξένη, καινούρια χώρα. Σήμερα, νέοι μετανάστες από πολλές, διαφορετικές χώρες καταλαμβάνουν αυτές τις γειτονιές-παρόλα αυτά, το παλιό χρώμα παραμένει. Στην περιοχή θα βρει κανείς δελεαστικά εστιατόρια, μερικές από τις χαμηλότερες τιμές στη πόλη και ένα κέφι μοναδικό. Εδώ μεγάλωσε ο συνθέτης Ίρβινγκ Μπέρλιν. Αναπολώντας εκείνες τις μέρες είπε: «Όλοι θα έπρεπε να έχουν μία Κάτω Ανατολική Πλευρά στη ζωή τους».
ΣΟΧΟ ΚΑΙ ΤΡΙΜΠΕΚΑ
Η γοητεία της τέχνης και της αρχιτεκτονικής μεταμόρφωσαν αυτές τις δύο πρώην βιομηχανικές περιοχές. Τη δεκαετία του1960, το Σόχο κινδύνεψε να κατεδαφιστεί, αλλά ευτυχώς οι συντηρητές ενδιαφέρθηκαν για τη σπάνια αρχιτεκτονική με χυτοσίδηρο κατά μήκος των δρόμων της συνοικίας. Το σχέδιο κατεδάφισης εγκαταλείφθηκε και διάφοροι καλλιτέχνες άρχισαν να μετακομίζουν στις ευρύχωρες σοφίτες. Ακολούθησαν γκαλερί, καφετέριες, και καταστήματα. Καθώς τα ενοίκια ακρίβυναν, οι καλλιτέχνες αναγκάστηκαν να φύγουν από το Σόχο και να κατηφορίσουν προς το Τριμπέκα. Σήμερα, η δημοφιλής πλέον συνοικία προσελκύει, όχι μόνο γκαλερί, αλλά και πολλά νέα εστιατόρια της πόλης.
ΓΚΡΙΝΟΥΙΤΣ ΒΙΛΑΤΖ
Οι Νεοϋορκέζοι συνηθίζουν να το αποκαλούν απλώς «δε Βιλατζ» (το χωριό), και πραγματικά ξεκίνησε σαν χωριό, στο οποίο δραπέτευαν οι κάτοικοι της πόλης στη διάρκεια της επιδημίας του κίτρινου πυρετού, το 1822. Το ανορθόδοξο διάγραμμα των δρόμων, που θυμίζει μπαλώματα, φανερώνει τα παλιά σύνορα των αγροκτημάτων και τις θέσεις των ρεμάτων. Το Γκρίνουιτς Βίλατζ δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο σχέδιο της πόλης, έτσι παρέμεινε μια ξεχωριστή περιοχή, που φιλοξένησε πολλούς καλλιτέχνες και συγγραφείς. Σήμερα είναι δημοφιλές στους ομοφυλόφιλους, γενικά, όμως , είναι μια μοντέρνα, νεανική περιοχή. Οι αντικομφορμιστές, πάντως συνηθίζουν πλέον να ζουν στο φτηνότερο Ιστ Βίλατζ.
ΓΚΡΑΜΕΡΣΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΦΑΤΑΪΡΟΝ
Οι τέσσερις πλατείες που διαμορφώθηκαν από εργολάβους ακινήτων το 19ο αιώνα είχαν ως πρότυπο τις ήσυχες περιοχές με κατοικίες των πόλεων της Ευρώπης. Το Γκράμερσι Παρκ, που εξακολουθεί να έχει κυρίως κατοικίες ήταν μία απ' αυτές. Τα σπίτια γύρω από την πλατεία σχεδιάστηκαν από μερικούς από τους καλύτερους αρχιτέκτονες της πόλης και κατοικήθηκαν από ορισμένους από τους πιο επιφανείς πολίτες. Στην κάτω πλευρά της 5ης λεωφόρου, νότια του διάσημου κτηρίου Φλατάιρον, υπάρχουν ακριβές μπουτίκ και πολυσύχναστες καφετέριες.
ΤΣΕΛΣΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ
Το 1750 ήταν χωράφι, τη δεκαετία ρου1830, ήταν προάστιο και τη δεκαετία του 1870, με τη λειτουργία των υπέργειων σιδηροδρόμων, απέκτησε εμπορικό χαρακτήρα. Η 23 οδός γέμισε μουσικά κλαμπ και θέατρα. Η Φάσιον Ρόου αναπτύχθηκε στη σκιά του υπέργειου σιδηρόδρομου, με πολυκαταστήματα για τη μεσαία τάξη. Καθώς, όμως, τα μοντέρνα καταστήματα αναπτύσσονταν πάνω τμήμα της πόλης, το Τσέλσι άρχισε να περνάει κρίση. Αργότερα, όταν ο σιδηρόδρομος μεταφέρθηκε, οι Νεοϋορκέζοι ανακάλυψαν ξανά τη γοητεία των σπιτιών του 19ου αιώνα που υπήρχαν στην περιοχή. Την εποχή που οι μετοχές του Τσέλσι έπεφταν, η Χέραλντ Σκουέρ στα βόρεια αναβαθμιζόταν και με τον ερχομό του Μέισης αναπτύχθηκε η συνοικία λιανικής πώλησης και ιματισμού της Νέας Υόρκης.
ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
Η εγκατάσταση του Μετροπόλιταν Όπερα Χάουζ στο Μπρόντγουεϊ, στην 40ή οδό, το 1883, προσέλκυσε τα πρώτα πολυτελή θέατρα και εστιατόρια σε αυτή τη περιοχή. Τη δεκαετία του 20, τα κινηματογραφικά μέγαρα πρόσθεσαν στο Μπρόντγουεϊ τη λάμψη του νέον και οι πινακίδες έγιναν μεγαλύτερες και φωτεινότερες, κάνοντας την οδό γνώστη ως «Μεγάλο Λευκό Δρόμο». Μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο κινηματογράφος έχασε την προηγούμενη αίγλη του και τη λάμψη αντικατέστησε η σκόνη. Σήμερα, μια προσπάθεια αναβίωσης της περιοχής έφερε πίσω το κοινό και τα λαμπερά φώτα. Υπάρχουν, βέβαια, και ήσυχες γωνιές, μακριά από το θόρυβο. Εξερευνήστε τη Δημόσια Βιβλιοθήκη ή ξεκουραστείτε στο Μπράιαντ Παρκ. Πάνω από όλα, όμως, επισκεφθείτε το Ροκφέλερ Σέντερ.
ΛΟΟΥΕΡ ΜΙΝΤΑΟΥΝ
Από την τεχνοτροπία μποζάρ έως αυτή της αρ-ντεκό ,τούτο το τμήμα του Μινταουν έχει να επιδείξει σημαντικά αρχιτεκτονικά έργα. Ο ήσυχος οικισμός Μάρεϊ Χιλ πήρε το όνομα του από ένα εξοχικό κτήμα που βρισκόταν κάποτε εδώ. Με την αλλαγή του αιώνα, η περιοχή φιλοξενούσε ήδη πολλές από τις πιο επιφανείς οικογένειες τις Νέας Υόρκης. Οι ρυθμοί ανεβαίνουν στην εμπορική 42η οδό, κοντά στο Μεγάλο Κεντρικό Σταθμό, όπου οι δρόμοι είναι γεμάτοι ψηλά κτήρια με γραφεία. Λίγα από τα νεότερα κτήρια., όμως, είναι ισάξια με αυτό του Σταθμού ή με τα αριστουργήματα της αρ-ντεκό, όπως το Κτήριο Κράισλερ.
ΑΠΕΡ ΜΙΝΤΑΟΥΝ
Η πολυμορφία της Νέας Υόρκης γίνεται εμφανής εδώ, σε αυτήν την περιοχή με τις εκκλησίες, τις συναγωγές, τα μουσεία, τα πολυτελή ξενοδοχεία τα διάσημα καταστήματα και τους ουρανοξύστες. Από το 1833 και για 30 περίπου χρόνια έμενα εδώ οικογένειες της υψηλής κοινωνίας, όπως οι Αστορ και οι Βάντερμπιλτ. Τη δεκαετία του 1950, η ανέγερση των κτιρίων της Λέβερ και της Σίγκραμ έγραψε αρχιτεκτονική ιστορία. Αυτοί οι πρώτοι μοντέρνοι πύργοι σηματοδότησαν την αλλαγή της Παρκ Αβενιου από δρόμο με κατοικίες σε περιοχή με ακριβά γραφεία.
ΑΠΕΡ ΙΣΤ ΣΑΪΝΤ
Με την αλλαγή του αιώνα, η υψηλή κοινωνία της Νέας Υόρκης μεταφέρθηκε στην Άνω Ανατολική Πλευρά, όπου και έμεινε. Πολλά από τα μέγαρα σε ρυθμό μποζάρ, είναι σήμερα μουσεία και πρεσβείες, η αριστοκρατία της πόλης, όμως, ζει ακόμα σε μεγάλα διαμερίσματα στην 5η λεωφόρο και την Παρκ Αβενιου. Ανατολικότερα η περιοχή αποκτά πολυπολιτισμικό ύφος, με τη γερμανική Γιόρκβιλ στα ανατολικά, την ουγγρική Γιόρκβιλ στα νότια και τη μικρή Βοημία, όπου κατοικούν Τσέχοι, κάτω από την 78η οδό. Πολλοί Γερμανοί, Τσέχοι και Ούγγροι έχουν εγκαταλείψει την περιοχή-υπάρχουν όμως οι εκκλησίες και κάποια καταστήματα.
ΣΕΝΤΡΑΛ ΠΑΡΚ
Η «πίσω αυλή» της πόλης είναι δημιούργημα των Φρέντερικ Λο Όλμστεντ και Καλβέρ Βο, οι οποίοι το 1858 μετέτρεψαν αυτό το βάλτο, που ήταν γεμάτος λατομεία, χοιροστάσια και παραπήγματα σε «φυσική» έκταση 3500 στρεμμάτων. Δέκα εκατομμύρια φορτία από πέτρες και χώμα χρειάστηκαν για να δημιουργηθούν λόφοι, λίμνες και λιβάδια, ενώ το πάρκο αριθμεί πλέον πάνω από 500.000 δέντρα και θάμνους. Με το πέρασμα των χρόνων, το πάρκο απέκτησε επίσης παιδικές χαρές, πίστες πατινάζ, γήπεδα τένις και ποδοσφαίρου και σήμερα και χώρους για κάθε είδος παιχνιδιού, από σκάκι μέχρι κροκέ. Τα σαββατοκύριακα δεν επιτρέπεται η διέλευση αυτοκινήτων, έτσι οι δρομείς και οι ποδηλάτες μπορούν να κυκλοφορούν άνετα.
ΑΠΕΡ ΟΥΕΣΤ ΣΑΪΝΤ
Αυτή η περιοχή κατοικήθηκε μόλις τη δεκαετία του 1870, όταν ο υπέργειος σιδηρόδρομος της Ένατης λεωφόρου έκανα για πρώτη φορά δυνατή τη ν πρόσβαση στο Μιντάουν. Όταν, μεταξύ 1880 και 1884, χτίστηκε το Ντακότα, το πρώτο κτήριο με διαμερίσματα πολυτελείας, η Πολιτεία άρχισε επιτέλους να ρυμοτομεί την πόλη. Σύντομα τα κτήρια εξαπλώθηκαν στο Μρόντγουεϊ και το Σέντραλ Παρκ Ουέστ. Οι γύρω δρόμοι, διαμορφωμένοι κυρίως τη δεκαετία του 1890, έχουν ακόμη αρκετά ωραία σπίτια από καφέ αμμόλιθο. Εδώ μπορείτε να δείτε πολλά πολιτιστικά ιδρύματα, όπως το κέντρο Λίνκολν και το Αμερικάνικο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
ΜΟΡΝΙΝΓΚΣΑΪΝΤ ΧΑΪΤΣ ΚΑΙ ΧΑΡΛΕΜ
Στο Μορνινγκσαϊντ Χαϊτς βρίσκεται το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και δύο από τις ωραιότερες εκκλησίες της πόλης. Ανατολικότερα βρίσκεται το Χάμιλτον Χάιτς, που συνορεύει με το Χάρλεμ, τη γνωστότερη κοινότητα μαύρων της Αμερικής. Επειδή το Χάρλεμ δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλές ο καλύτερος τρόπος να το δείτε είναι να το επισκεφθείτε κάποια Κυριακή πρωί με ξεναγό. Πολλές ξεναγήσεις ξεκινούν από το Χάμιλτον Χάτς, προχωρούν ανατολικά στην Ιστορική Συνοικία Σεντ Νίκολας, σταματούν για να απολαύσουν τη χορωδία γκόσπελ στην εκκλησία Βαπτιστών της Αβησσυνίας και καταλήγουν στο Σίλβια, το γνωστότερο εστιατόριο του Χάρλεμ, για πρωινό ή μεσημεριανό φαγητό.
Αναχωρήσεις καθημερινά
• Αεροπορικά εισιτήρια οικονομικής θέσης.
• Μία (1) αποσκευή κατ’ άτομο & χειραποσκευή 7 κιλών + 1 προσωπικό αντικείμενο
• Δυνατότητα πτήσεων και από Θεσσαλονίκη/Κρήτη/Κύπρο*
• Διαμονή 4-νύχτες σε ξενοδοχείο 4* χωρίς πρωινό
• Μεταφορές από και προς αεροδρόμια εντός Αμερικής
• Ταξιδιωτικός φάκελος με χρήσιμες πληροφορίες
• Ασφάλεια αστικής ευθύνης
• Φόροι αεροδρομίων & επίναυλοι, Πρόγραμμα απαλλαγής από βίζα (ESTA) και έξοδα αίτησης, Ειδική ατομική ταξιδιωτική ασφάλιση Covid-19:Συνολικά από 645€
• Τοπικοί φόροι Ξενοδοχείων (City taxes)
